Quality touched by Fiona

Beeldhouwen is kijken, heel veel kijken. En twijfelen, heel veel twijfelen. En dan opeens een beitel pakken en denken: wat maakt het ook uit, als het mislukt is er altijd nog een volgende steen. Met deze bravoure begin ik in het voorjaar aan het maken van een beeld voor in de tuin. Niet in mijn eentje, maar samen met een heuse beeldhouwer: Fiona Zondervan. Ze leert me kijken, stelt me gerust als ik twijfel, moedigt aan en laat me mijn gang gaan. Want haar uitgangspunt is: “het is jouw steen dus jij bepaalt”.

Dat vind ik het fijne van beeldhouwen: de steen is van mij, ik kan ermee doen wat ik wil. Dat geeft me de vrijheid om mijn intuïtie te volgen, ik hoef me niet aan regels te houden, het hoeft nergens op te lijken en het hoeft zelfs niet mooi te worden. Ik hak, boor, slijp en vijl zonder precies te weten waar ik naar toe op weg ben. Er moet een gat in de steen, dát weet ik wel.

Het is inmiddels december, de steen is een beeld geworden en heeft een plekje gevonden in mijn tuin. Ik moet denken aan vroeger toen ik een Giant racefiets had. Op de stang stond ‘Quality touched by Koga’. Mijn fiets was aangeraakt door het topmerk onder de fietsen. Trots was ik, heel trots.

Nu, vele jaren later, heb ik een zelfgemaakt beeld: ‘Quality touched by Fiona’. Trots ben ik, heel trots.