Vandaag begint in Groningen het leukste festival van Nederland: Terug naar het begin. Een weekend lang muziek, theater en kunst, in de openlucht en in eeuwenoude kerkjes. Vanochtend kom ik tijdens de wandeling met de hond gelijk kunst tegen. Vlak langs de weg staat een piramide, althans dat staat op het bordje. Een driehoekige spits toelopende paal. Op de paal zijn meerdere lagen klei te zien. Zo ziet de bodem er hier uit, in ieder geval de bovenste 2.30 meter.
Zoals bekend is hier in Groningen nogal wat te doen rond de bodem. En dan bedoel ik de bodem op 3 kilometer diepte, waar naar gas geboord werd. Mijn eerste gedachte bij dit kunstwerk is dan ook: oh, wat goed, ze besteden aandacht aan de gaswinning en wat dat ondergronds (en bovengronds) betekent. Ik loop om de paal heen in de verwachting dat er scheuren op te zien zijn. Helaas, geen scheur te bekennen.
Even overweeg ik thuis een stift op te halen om de scheur er zelf bij te tekenen. Maar van kunst moet je afblijven, daarom heb ik de scheur maar op de foto getekend, zodat de piramide toch nog een ode brengt aan de Groninger klei die het ook allemaal maar heeft moeten verdragen.
En nu op naar Terug naar het Begin.
Doorkijkjes 