Om niet te bevriezen in de slaapkamer hebben we een infraroodpaneel gekocht. Voor boven het bed. Omdat we nogal handig zijn besluiten we hem zelf te plaatsen. Althans dat is de bedoeling, tot we hem optillen en ons realiseren dat dit onze krachten toch echt te boven gaat. Gelukkig biedt de winkel uitkomst, ze sturen twee monteurs.
Terwijl wij in de keuken aan de koffie zitten, lossen zij het tekort aan stopcontacten in de meterkast op, hangen ze het paneel met gipspluggen aan het plafond (is dat wel stevig genoeg, vraag ik met paniek in mijn stem) en houden ze hond Benthe, die graag meedenkt, op veilige afstand.
Zodra ze vertrokken zijn zetten we het paneel aan en gaan we met het hele gezin: twee volwassenen, een hond en twee katten op bed liggen. Het is een beetje dringen om met z’n allen onder een infraroodpaneel van 30 x 160 te passen, maar het lukt. Een zalige warmte daalt op ons neer. We besluiten tot de lente zo te blijven liggen.
Doorkijkjes 