Ik ben van de dieren en toch heb ik ze afgelopen woensdag in de steek gelaten. Ik heb er dagen over getwijfeld, maar kon tenslotte niets anders dan een strategische keuze maken. Mijn angst dat er een rechtse coalitie zou komen hield me ’s nachts uit mijn slaap. In plaats van mijn hart heb ik daarom mijn hoofd laten spreken. Geen Partij van de Dieren maar GroenLinks/PvdA.
De uitkomst van de verkiezingen is nog erger dan ik vreesde, de PVV is de grootste geworden. Zeg maar ‘dag’ tegen het klimaat, ‘zoek het maar uit’ tegen vluchtelingen en asielzoekers, ‘jullie mogen niet bestaan’ tegen de lhbtiq+ community. Nederland krijgt de regering die het verdient, want de kiezers hebben het laatste woord. Dat is weliswaar democratisch, maar niet voor iedereen.
Doorkijkjes 