De afgelopen weken is het stil geweest op dit blog. Af en toe deed ik een poging tot schrijven, maar ik kwam nooit verder dan de eerste twee of drie woorden. Daarna stokte mijn brein. Geen inspiratie, geen stroom die op gang kwam. Het enige waar mijn hoofd plaats voor had was de verhuizing naar ons nieuwe huis. Wat moest er veel geregeld worden, wat moesten er veel kleine en grote keuzes gemaakt worden. Ik lag er ’s nachts wakker van.
Inmiddels wonen we een paar weken op onze nieuwe stek. Er valt nog steeds veel te regelen en te doen. Schilderijen ophangen, dozen uitpakken, kamers inrichten. Maar vandaag is er voor het eerst weer ruimte in mij om te schrijven. De stilte is voorbij.
Doorkijkjes 