Het enige openlucht zoutwaterbad in Nederland met een eigen bron ligt toevallig in mijn nieuwe woonplaats. En laat ik nu van zwemmen houden maar niet van chloorzwembaden. Reden dat ik al jaren niet meer zwem.
Tot vandaag, toen ik mijn eerste duik in het zoute water nam. Wat een verademing om weer gedragen te worden door water. Wat een genot om weer baantjes te trekken. Schoolslag, borstcrawl en rugslag, mijn lichaam wist nog hoe het moest. Alsof ik het gisteren nog gedaan had.
Klein minpuntje was dat mijn zwembril, die al die jaren ook niet gezwommen had, was uitgedroogd en lekte. Mijn tweede duik met nieuwe zwembril belooft nog fijner te worden dan de eerste al was.
Doorkijkjes 