Vanuit mijn werkkamer kijk ik uit op de oude pastorie. Een prachtpand. Links ervan loopt een dwarsstraat met net nieuw gebouwde huizen. Rechts in mijn beeld staat een plataan, die hoort bij ons huis. Als ik door de bladeren zou kunnen kijken zou ik nog een prachtpand zien, daar is net een baby geboren. Het zonnetje schijnt, het beloofd een mooie dag te worden.
Hé, daar laat iemand de hond uit, die is vroeg zeg. Er fietst een vrouw voorbij, vast op weg naar de bakker aan het eind van de straat. Waar ruik je nog de geur van vers gebakken brood? Er wipt een ekster over de stoep op zoek naar zijn ontbijt. De eerste racefietsers vertrekken voor een rondje door het Groningerland.
De dag is begonnen.
Doorkijkjes 