Mijn tennismaatje heeft er een autotocht voor over om met mij te tennissen. Het minste dat ik dan kan doen is zorgen voor goed weer en koffie. Toen ik vanochtend wakker werd scheen de zon, een half uur later regende het, daarna was het weer droog.

Onderweg naar de baan voel ik wat spetters, het stelt weinig voor. Tennis kan doorgaan. Op het moment dat ik zijn auto hoor aankomen barst de hemel open. Dit wordt hem niet. Dan maar extra lekkere koffie zetten om de regen te compenseren.

Maar ook dat wordt hem niet, want hij zet vol trots zijn nieuwste aanwinst op tafel: een hypermoderne percolator. Zo hip dat ik het niet eens als zodanig herken. Daar kan mijn filterkoffie niet tegen op.

Vanaf nu moet hij maar zorgen voor goed weer en koffie. Ik doe het niet meer.

Na jaren in de stilte van een klein dorp gewoond te hebben, woon ik nu in een groter dorp. Dat is even wennen. Ik heb weer buren bijvoorbeeld (gezellig) en ik hoef niet meer op de fiets naar de winkels (gemak). Het is een levendig dorp en daar was ik wel weer aan toe.

Maar er blijkt ook een keerzijde te zijn. Automobilisten gebruiken mijn straat als racebaan. Niemand, echt niemand houdt zich aan de 30 km die hier geldt. Gewend als ik ben aan stilte hoor ik elke auto langskomen en vervloek ik de chauffeurs die geen rekening houden met het feit dat dit een gewone woonstraat is. Vol gezinnen, kinderen, poezen, honden en ouden van dagen die hun leven niet zeker zijn.

Regelmatig hou ik mijn hart vast als ik weer zo’n racemonster hoor aankomen. Verstappen is er niets bij.

Ik werd er misselijk van, maar toch kon ik gisteren tijdens de NAVO top niet stoppen met kijken naar Mark Rutte. We kennen hem hier in Groningen goed, hij is de man die beweerde dat de schade aan onze huizen en zielen niets meer dan nevenschade is. Nederland (Groningen uitgezonderd) is keirijk geworden van de gaswinning, dat was het belangrijkste. Lees dit blog er maar op na: Ik heb deze schoffering niet aan zien komen.

Donald Trump was in het land en moest binnenboord gehouden worden in de wankele NAVO boot. De man die graag Koning wil zijn, mocht van Mark logeren bij de Koning en Koningin van Nederland, alsof hij echt een koning was. Hij werd door Mark vertroeteld, gegroomd en geprezen tot het schaamrood op mijn kaken stond. Want hoe zit het dan met al die onschuldige mensen die Trump het land uitzet, met universiteiten die hij aan de lijband legt, met de democratie die hij verruïneert, de mensenrechten die hij negeert enzovoort enzovoort.

En Mark maar naar boven likken, want: ach allemaal nevenschade toch?