Tag: schrijven

Geen inspiratie

~ Ingrid Verbeek ~ Plaats een reactie

Hoe doe je dat eigenlijk een blog schrijven, waar haal je je inspiratie vandaan? Ik worstel er regelmatig mee. Als er te weinig gebeurt in mijn leven weet ik geen onderwerp, als er te veel gebeurt heb ik geen ruimte in mijn hoofd om te gaan schrijven. Zo kan het gebeuren dat het soms wekenlang stil is op mijn blog.

Ik vraag me wel eens af hoe anderen dat doen. Hebben die een schriftje vol ideeën klaar liggen of hebben ze een rijke fantasie. Dromen ze ’s nachts over wat ze de volgende dag gaan schrijven. Hebben ze een leven waarin precies genoeg gebeurt om geïnspireerd te raken, niet te veel niet te weinig. En waarom heb ik zo’n leven niet.

Tja, je piekert wat af als blogger. Maar dat piekeren levert wel weer een blogje op. Heb ik daar toch mooi een inspiratiebron gevonden.

Schone handen

~ Ingrid Verbeek ~ Plaats een reactie

Mijn favoriete columniste was een dagje in Groningen: Sheila Sitalsing. Ze had de verre reis naar het noorden gemaakt om een select gezelschap (wie het eerst kwam wie het eerst maalde) de ‘kunst van het columneren’ te leren. Ik kijk nogal tegen haar op en was dan ook verrast dat ze kleiner was dan ik. De volgende verrassing was de uitspraak van haar naam: Shaila in plaats van Shiela. Had ik haar al die jaren in gedachten verkeerd aangesproken.

super-charged-engine-2770374_1280
motorblok

We leerden deze dag over compressie, focus, identificatie, neologismen, punchline en de vette hyperbool. En dat alles in maar vier uur. Regelmatig waande ik me een leerling-automonteur, die een druppel vette motorolie in de zuiger moest doen om de compressie te verbeteren. Maar waar vind je de zuiger?

Kennelijk is columneren net zoiets als automonteren, maar dan met schone handen.

 

Ik leer schrijven

~ Ingrid Verbeek ~ Plaats een reactie

De trein zoeft door het net ontwaakte Groninger land. De velden zijn kaal, de oogst is bijna binnen, de aarde gaat in winterrust. Dat geldt niet voor mij, want ik ben op weg naar Stad voor de eerste les van mijn tweede schrijfcursus.

kids-1093758_1920Ik heb mijn winterrust zomers, als de schrijfjuf me een paar maanden niet achter de vodden zit. “Je kunt het Ingrid, je kunt het, het hoeft er alleen nog maar uit te komen”. ‘Hoe lang duurt dat nog?’, vraag ik elke les wanhopig. “Je moet gewoon al mijn lessen volgen, dan komt het vanzelf goed”.

De trein rijdt Groningen binnen, zuchtend fiets ik naar de cursus. Nog negen lessen te gaan.