Terwijl de baasjes aan het genieten zijn van een rustige vakantie, viert jonge hond Benthe haar eigen feestje. In de elfjarige Isha heeft ze de perfecte danspartner gevonden. Ze zwieren samen over de dansvloer, waarbij Isha de richting aangeeft en Benthe het tempo bepaalt.
Als ik met mijn maatje dans, loopt het vaak op ruzie uit. ‘Ik heb de leiding, dat hebben we toch afgesproken?’ “Ja, maar jij hebt geen ritmegevoel en je trapt altijd op mijn tenen”. Onze dans is meestal al voorbij voor hij echt begonnen is.
Isha en Benthe laten me zien dat het ook anders kan. Ze dagen elkaar uit, wisselen regelmatig van rol en passen zich aan elkaar aan. Zij weten dat dansen alleen leuk is als je het echt samen doet.
Als baasje ben je nooit te oud om van je hond te leren.
Gevolg: ik heb al vijf keer verloren met Memory en dat gaat je niet in je koude kleren zitten, vooral niet als je van een vierjarige verliest. De voetbal is al minstens drie keer in de vijver gevallen en wie moet hem eruit halen? De inhoud van de spelletjeskist ligt door het hele huis verspreid. Opruimen, ho maar! Winkeltje spelen vinden ze het leukst, met echte centjes (ja, die bestaan nog) koop ik denkbeeldige ijsjes, tot ik er buikpijn van krijg. En dan moet er tussendoor ook nog gedronken, gesnoept en gehuild worden.
Doorkijkjes 