Zaterdagmiddag om half zes was het eindelijk zo ver. Na vier dagen nagelbijtende spanning durfde CNN het aan om Joe Biden tot winnaar uit te roepen. Het waren dagen, waarin ik amper loskwam van de televisie. Niets wou ik missen, want zou je zien, precies als ik even niet keek zou Trump natuurlijk winnen.
Het is raar, verkiezingen in Nederland houden me nooit zo heftig bezig. Ik ga stemmen uiteraard, maar zit niet dagen voor de tv met mijn hart in mijn keel. Waarom nu dan wel? Ik vond het antwoord in de woorden en de tranen van Van Jones, presentator bij CNN:
“We’ve spent so much of our life energy just trying to hold it together over these past four years. Biden’s victory is a huge deal for us. Now we get the chance to get some peace and reset”.
De wereld is er ietsje mooier op geworden.
Het hele fragment is hier te zien.
Het is druk in het dorp. Auto’s en fietsen rijden af en aan, allemaal op weg naar het dorpshuis om te stemmen. Ik ga te voet en Benthe gaat mee. Het zijn haar eerste verkiezingen en ze staat te popelen om erbij te zijn. We melden ons bij de drie heren achter de tafel. “Uw hond mag niet mee naar binnen”, krijg ik op barse toon te horen. Verstijfd van schrik ploft Benthe op de grond, hier is ze niet op voorbereid. Met het puntje van haar staart doet ze nog een dappere poging de heren over te halen, maar tevergeefs.
Doorkijkjes 