Het geklingel van koeienbellen, het ruizen van stromende watervallen en boomzagen die zich een weg vreten door dichte bossen. Dit zijn de geluiden die me, als ik wakker word na een middagdutje, eraan herinneren dat ik in Zwitserland ben. Geluiden die me vertellen dat ik terug ben in de bergen, waar ik ooit aan mijn vader vroeg: ‘hoe kan het dat de koeien niet van de schuine weilanden afvallen’?
Zijn antwoord “dat komt doordat ze korte voorpoten hebben”, heb ik mijn hele jeugd geloofd.
Deel twee in de serie Zomer in Zwitserland
Klinkt goed!
LikeLike