Ik was dit weekend in Assen, op het jaarlijkse internationale filmfestival: vrouw & film. Ooit zat ik in de organisatie, nog in de tijd dat feminisme een strijdkreet was. Zelf de barricaden op, is voor mij een brug te ver. Laten zien hoe andere vrouwen leven en strijden past beter bij me.
Er waren meer oud-gedienden. Al gauw zaten we ervaringen uit te wisselen, we hadden elkaar vijftien jaar niet gezien. Weemoedig keken we terug op die goeie oude tijd en telden we elkaars rimpels. Het voelde vertrouwd en onwennig tegelijk. We kenden elkaar van vroeger, maar waren in het heden vreemden voor elkaar. Hoe langer we praatten, hoe kleiner de afstand tussen ons werd. We werden weer dat team dat bergen kon verzetten om het mooiste filmweekend van Nederland tot een sukses te maken.
We hebben afgesproken elkaar volgend jaar weer te treffen. Op het 41e Internationale Filmfestival Assen van 5 t/m 7 maart 2021.
Doorkijkjes 