Ik fiets naar de rand van Groningen, daar waar het land de wadden raakt. Daar waar het, in betere omstandigheden, goed toeven is in ’t Zielhoes. Ze zijn het café aan het opknappen, net zoals half Nederland hamer, beitel en verfkwast ter hand neemt.
Ik loop de dijk op en kijk uit over het haventje van Noordpolderzijl. In de verte ligt de zee. Ik kom hier regelmatig, maar ben nog nooit de enige bezoeker geweest. Vandaag wel. De ganzen op de kwelder kijken verstoord op.
Heel stilletjes ga ik op de dijk zitten, tot ze me vergeten zijn. En dan heb ik de wereld even helemaal voor mezelf.
Doorkijkjes 
Mm…dankjewel Ingrid dat je me even meenam naar deze prachtige plek!
LikeLike