De dichteres Justine Borkes is overleden, lees ik in de krant. Ik loop naar de boekenkast en pak haar dichtbundel ‘Liefde kan samengaan’. Ik heb het boekje lang niet in handen gehad, maar weet het feilloos te vinden. Haar gedichten zijn in mij beklijfd.

jij gaat zacht
langs me heen
raakt me
voortdurend
nauwelijks zichtbaar
neemt de rivier haar oevers mee
+++++
de gewoonste dingen
blijven hangen doe
jij het licht uit of
zal ik het doen
Justine Borkes, Liefde zal samengaan, 1978, uitgeverij de Feeks
Prachtig! Bedankt voor dit mooie gedicht op deze grijze donkere maandagochtend
LikeLike