Mijn eerste terrasje in maanden. Locatie: Poelestraat in Groningen. Het is nog best fris, maar met een heater boven me is het prima te doen. De bediening is in handen van een jonge vrouw die consequent elke nieuwe gast de handen laat ontsmetten. Over haar eigen besmettelijkheid maakt ze zich minder zorgen, haar mondkapje hangt ter hoogte van haar kin en blijft daar hangen zolang ik er zit.
Om me heen zijn alle tafeltjes bezet. Voor me zitten twee jonge vrouwen, type student, die elkaar zo te zien lang niet gezien hebben. Het weerzien is hartelijk. Ze houden zich keurig aan de anderhalve meter. Tot het gesprek steeds intiemer wordt en ze steeds dichter naar elkaar toebuigen. Hun lange haren dempen hun woorden.
Heerlijk zo’n middagje op het terras. Wat heb ik het loeren naar mensen gemist de afgelopen maanden.
Voor Renie
Doorkijkjes 