Benthe heeft haar mooiste outfit aan, de halskraag. Ze poseert gewillig voor de foto. Sta ik er zo goed op baas? Ja lieverdje, je staat er prachtig op.
De halskraag is alleen voor speciale gelegenheden. Ze voelt zich heel wat als ze hem om heeft. Ze staat hoger op haar poten, loopt parmantig heen en weer en is voorzichtig met bochten en afstapjes. De kraag beperkt haar blik, maar dat heeft ze er graag voor over. Tijdens het wandelen draagt ze hem ook: ‘Kijk mij eens mooi zijn!”
De speciale gelegenheid is dat ze een wondje aan haar voorpoot heeft. Ook een dame loopt wel eens ergens tegen op, helemaal niet erg. Maar als ze het wondje eindeloos gaat likken waardoor het groter en groter wordt, dan is het tijd voor haar favoriete kledingstuk: de halskraag.
Kijk haar gelukkig zijn. Zo’n hondje wens je toch een wondje. Af en toe.
Daarom wil ik dat mijn baasjes een hangplek maken waar ik echt helemaal kan hangen. Epke Zonderland sleept toch ook niet met zijn poten over de grond als hij hangt? Nou dan.
Dus we gingen en we genoten. Van de meanderende Aa, de zon door de bomen, de lekkere tosti’s en van Benthe. Wat doet ze het goed voor haar 18 maanden. Ze komt als we haar roepen, begroet elke wandelaar vriendelijk, springt tegen niemand op en laat zelfs de schaapjes met rust.
Hoe schuin kan een boom groeien voor hij omvalt? Hoe lang kunnen zijn wortels de aantrekkingskracht van de aarde weerstaan en zijn stam rechtop houden? Wanneer keert hij terug naar waar hij vandaan komt?
Ik begrijp er helemaal niets van. Waarom heeft die mevrouw in die witte jas zo’n grote spuit in haar hand. Waarom komt ze steeds dichterbij en pakt ze me in mijn nekvel. Nee, dit wil ik niet, ik wil weg. Au, blijf van me af. Waarom doet mijn baasje niets? Wat gebeurt er?
Doorkijkjes 