Benthe weet eerst niet wat ze ermee aan moet. Voorzichtig zet ze een pootje op de grond, schrikt en deinst terug. Ik trek een warme jas aan en loop voor haar uit naar buiten. Nu durft ze wel. Ze kijkt naar boven, er valt iets op haar kop, maar het is geen regen, het voelt anders.
Op hoge poten loopt ze door de tuin, haar neus maakt overuren. Opeens heeft ze het door, het is zacht en koud en je kunt er heerlijk in rennen en glijden. Rondje na rondje rent ze, ze is niet moe te krijgen.
Ze wil de hele dag niet meer naar binnen, zelfs niet om te eten. Vandaag heeft ze genoeg aan sneeuw.
Doorkijkjes 