Trump

In het gezellige en drukke Groningse eetcafeetje komen twee mensen binnen, een man en een vrouw. Het is guur buiten, daarom hebben beiden een warme lange jas aan. De man doet de zijne als eerste uit, hij draagt doorsnee kleren: een blauwe pullover over een licht overhemd en een spijkerbroek. Daarna helpt hij de vrouw uit haar jas en in één klap waan ik me in een Parijse nachtclub.

Zij is grotendeels ontkleed, op een fel rood adembenemend strak aangetrokken korset met jarretel na. Gelukkig is ze ruim versierd met tatoeages, zodat het tenminste lijkt alsof ze nog iets meer aan heeft dan dit. Er gaat een zacht geroezemoes door het café, bewonderende blikken volgen de vrouw terwijl ze naar haar tafeltje paradeert.

Met een glimp van trots in zijn ogen schuift hij haar stoel aan. Dat heeft hij, onopvallende man van middelbare leeftijd, toch maar mooi voor elkaar. Ik weet niet waarom, maar ik moet opeens aan Trump denken.