Er zijn veel lege plekken tussen de stalletjes op de Koningsmarkt. De reserveringsbordjes hangen doelloos aan het hek. De lucht is grijs, de regen spettert op de plastic zeilen die de koopwaar afdekken. Wie niet persé iets te brengen of te zoeken heeft op de vrijmarkt, blijft lekker thuis. Ik niet, want ik heb een missie.
Slenterend langs kinderspeelgoed, eettentjes waar de geur van stroopwafels en worstjes een giftig mengsel vormt en een saxofoonmeisje dat kerstliedjes speelt, kijk ik uit naar een gieter.
Na twee uur zoeken geef ik het op. Misschien hadden de mensen van de lege plekken, wel een gieter bij zich gehad. Maar die zijn dus niet gekomen.
Natuurlijk niet alleen door je gieterverhaal, wel door het leuke van telkens een kort verhaaltje te kunnen lezen én te kunnen schrijven, ga ik je om informatie vragen: hoe ben jij precies begonnen en hoe maak je zo’n blog aan? dus: dank voor al je stukjes!
LikeLike