De kerk is voor driekwart leeg, veel mensen durfden niet te komen en kijken thuis via de stream mee. De afscheidsdienst is er niet minder aangrijpend door. Ook met weinig mensen kunnen veel dierbare herinneringen gedeeld worden.

Na afloop wordt er gecondoleerd en staan er broodjes en snacks klaar. Er is veel te veel voor de weinige aanwezigen, dus de dames van de catering lopen steeds opnieuw langs met schalen vol lekkers. Toastjes filet americain, garnalencocktail en vlammetjes. Eten moeten we of we willen of niet.
Als ze tot slot ook nog langskomen met in mootjes gesneden haring met een prikkertje erin, benijd ik de mensen die thuis veilig achter de stream zitten: zij hoeven niet bang te zijn dat hun tranen naar haring gaan smaken.
‘tranen die naar haring smaken’ mooi gevonden
LikeLike