Ik zit al een tijdje naar dit plaatje te staren. Het is koud buiten en ik ben wat grieperig, dus ik kan toch niets anders doen. Het is een verbodsbord, dat is duidelijk. Ik heb de foto zelf gemaakt, daarom weet ik dat het geen nepbord is. Het bord staat bij Noordpolderzijl, het kleinste buitendijkse haventje van Nederland. Een prachtplek om te genieten van de kwelders, over de dijk te wandelen en iets te drinken bij het onovertroffen café ’t Zielhoes.
Maar er is kennelijk nog meer te doen, zoals je ‘ontlasten’ in de openlucht. In het cafeetje heb je daar ook de gelegenheid voor, dus waarom ervoor naar buiten gaan? Misschien moet je wel betalen als je zonder iets te consumeren van het gerief gebruik wil maken en ben je daar te zunig voor. Als dit de reden is, snap ik het niet. Want iets consumeren in ’t Zielhoes is het leukste dat er is en met het kleinste kamertje is ook niets mis.
Datzelfde geldt trouwens voor het bord, dit is het leukste verbodsbord dat ik ken. Vooral omdat je zo heerlijk kunt fantaseren over het hoe en waarom (is het een oud-Groningse vorm van bemesten?). Daarom hoop ik dat het nog heel lang verboden blijft in Noordpolderzijl in de openlucht je broek te laten zakken.
Doorkijkjes 