Midden in onze keuken staat een paal. Misschien een wat rare plek voor een paal, maar stond ie er niet dan was dat niet zo best. Dan was je je leven niet meer zeker tijdens het koken. De paal ondersteunt het dak, want ooit was dit de schuur.
Zo’n paal in je keuken heeft wel wat. Zeker sinds we hem geverfd hebben met schoolbordverf. “Zet het maar op de paal” zijn bij ons thuis gevleugelde woorden. Is de boter, het brood of de olijfolie op: hup, op de paal. Eén minpuntje: je kunt de paal niet meenemen naar de supermarkt.
Maar het meeste plezier dat we eraan beleven is als de kleinkinderen er zijn. Krijsend er omheen rennen, je erachter verstoppen, proberen erin te klimmen en de prachtigste tekeningen erop maken. Ze kunnen hun geluk niet op. Wij ook niet trouwens, want wij genieten nog weken van hun tekeningen. Want daarvoor geldt bij ons thuis “Blijf van die paal af”.