S’ avonds is mijn schoot vaak bezet door een paar kilo warm, zacht poezenvlees. In uitgestrekte toestand is mijn kat bijna een meter lang. Zijn nageltjes die hij pijnlijk in mijn benen masseert, niet meegerekend. Urenlang kan hij liggen te slapen, soms slaap ik met hem mee.
Mooi, hoe zo’n beestje zich helemaal ontspant en zich in je laat zakken. Hoe zou dat voelen, om bij mij op schoot te liggen? Ik heb het wel eens bij mezelf uitgeprobeerd, maar dat bleek fysiek onuitvoerbaar. Maakt het voor de kat eigenlijk uit wiens schoot het is? Hij ligt ook graag bij anderen, maar nooit zo languit als bij mij. Misschien omdat ik van die lange benen heb?
Ik kan het hem niet vragen. Daarom wil ik in een volgend leven graag als poes terugkomen. Dan ga ik bij zoveel mogelijk mensen op schoot liggen. En als ik weer mens ben, laat ik u het antwoord weten. Even geduld a.u.b.
Doorkijkjes 